- odlu
- sif.1. Odu olan; yanar, alovlu, közərən. Odlu ocaq. – Çox zaman qurduğum tələ- dəki quşlar yerinə gözlərimə anamın dəhşətlə təsvir etdiyi əllərində odlu kösövlər olan inkirminkirlər görünürdü. M. İ.. Səbzəlinin dodaqlarından papirosun odlu qoru tökülürdü. S. R.. Odlu silah – barıt, yaxud başqa partlayıcı maddələrin alışması ilə atılan silah (tüfəng, tapança və s.).2. məc. Qırmızı, od rəngli. Onun dalısınca yarır mənim də; Odlu üfüqləri xəyalım yenə. M. R..3. məc. Ehtiraslı, coşqun, yanar. Alaçıqdan on-on beş arşın ucada böyük bir quş iri qanadlarını açmış, odlu və acıqlı baxışlarla bizi süzürdü. A. Ş.. Sanki Sədəf <Sonanı> odlu baxışları ilə əridir, . . yandırıb-yaxırdı. B. Bayramov. // məc. Atəşin, ehtiraslı, qızğın, hərarətli, coşqun. Odlu məhəbbət. Odlu salamlar. Odlu ehtiras. – Nədən söyləməsin ana dililə; Öz odlu nitqini yoldaş komissar? S. V.. O, o qədər odlu z. danışırdı ki, tər başından üzünə, boyun-boğazına sızıb tökülürdü. Ə. Vəl..4. məc. Təsiredici, təsirli, yanıqlı, yandırıcı, yaxıcı. O qədər keçmədi qarşıkı dağdan; Ucaldı bir qəlbin odlu naləsi. S. V.. Ürəyindəki odlu bir həsrətlə yalvarırdı. M. C.. odlu-odlu zərf Ehtirasla, hərarətlə, qızğın surətdə. Odlu-odlu <Rüstəm Mayaya> bildirdi ki, hər yerdə və hər zaman kişinin borcu qadına hörmət etməkdir, ona qulluq göstərməkdir. M. İ..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.